روز چهارشنبه (۴ سنبله)، جشنوارهٔ دمبوره صلصال برای بار دوم از سوی «اتحادیه صلصال» در شهر اوپسالای سویدن برگزار شد.
در این جشنواره هنردوستان از کشورهای مختلف به شمول ۹ هنرمند دمبوره‌نواز از کشورهای متفاوت اروپایی گردهم آمده بودند.
علی‌رضایی رییس اتحادیه صلصال از کشور سویدن، در مصاحبه با خبرگزاری فرهنگ، اصلی‌ترین هدف این جشنواره را، «حفظ و پاسداری از هنر و فرهنگ بومی مخصوصا دمبوره و موسیقی در دنیای تبعید» بیان کرد.
آقای رضایی افزود که، «ما در تلاش هستیم تا با برگزاری چنین جشنواره‌ها، نه تنها از میرایش فرهنگ بومی خویش جلوگیری کنیم، بلکه آن را برای نسل‌های بعدی که در مهاجرت به دنیا می‌آیند، معرفی کنیم و راه را برای هنرمندان نوپا نیز هموار بسازیم.»
او همچنان خاطر نشان کرد که، ما می‌کوشیم تا آلهٔ دمبوره را در بین دیگر آله‌های موسیقی در کشور سویدن به ثبت برسانیم.
رضایی با تاکید بر همبستگی گفت که، آهنگ آغازین این برنامه که به صورت گروهی اجرا شد، با مطلع «همه مو پک براریم» بود، که خود نماد همبستگی و یک‌پارچگی اقوام مختلف را در افغانستان، به نمایش می‌گذارد.
ضیا قاسمی، شاعر، نویسنده و از اعضای این اتحادیه، برگزاری این جشنواره را، نمایانگر تلاش این اتحادیه، در راستای زنده نگهداشتن موسیقی، فرهنگ و هنر افغانستان می‌خواند.
آقای قاسمی، برگزاری چنین جشنواره‌ها را در وضعیت امروز افغانستان، از نیاز‌های جامعه مهاجر و به خصوص هنرمندان می‌پندارد.
در این جشنواره هنرمندان با دمبوره‌های‌شان به هنرنمایی پرداخته‌اند و همچنان گفته می‌شود که، نمایش لباس هزاره‌گی نیز از اجندای این جشنواره بوده است.
محمد شریف سعیدی، شاعر، نویسنده و دبیر جشنوارهٔ دمبوره باور مند است که، رابطهٔ مستقیم میان پیشرفت و توسعه جوامع و ارج رواج وجود دارد. او همچنان علاوه می‌کند که، این روزها در وطن‌ما موسیقی ممنوع است و آله‌های موسیقی شکسته و سوزانده می‌شوند، این نشان‌دهندهٔ «عقب‌گرد تحت حاکمیت قرون وسطایی» است. آقای سعیدی این را «شروع یک روند خطرناک» خوانده است.
اتحادیه صلصال از جمله انجمن‌های مهاجران است که در قسمت گسترش فرهنگ، هنر و ادبیات فارسی‌دری، در سال‌های اخیر فعالیت‌های چشم‌گیری داشته است.
این اتحادیه قبل از این نیز، ششمین دور جشنوارهٔ بین‌المللی شعر صلصال را برای شاعران فارسی‌زبان، راه‌اندازی کرده بود.
فیروز میرزا
