انجمن خوش‌نویسان هرات، برای نخستین بار در سال ۱۳۷۴ از سوی جمعی از استادان خوش‌نویسی در این ولایت تأسیس شد که استاد حسینی، عبدالجلیل توانا، استاد میر ولی احمد صبغی، استاد کریم‌زاده، استاد عطایار و چند تن دیگر از استادان خوش‌نویسی هرات، از مؤسسین آن بوده‌اند.
این انجمن در اوایل کار خویش در سال ۱۳۷۴ و در زمان حکومت مجاهدین، بیش‌تر به صورت آموزشی کار کرده و دو مرتبه نیز برای ترویج هنر خوش‌نویسی نمایشگاه برگزار کرد، اما با ظهور دولت طالبان و شرایط نامناسب، فعالیتش به آموزش و تدریس خوش‌نویسی محدود شد.
بر اساس گفته‌های نیک‌محمد مستمند غوری، رئیس انجمن خوش‌نویسان هرات، این انجمن، بعد از آغاز دوباره کارش در سال ۱۳۸۰ فعالیت‌های مؤثر و مفیدی زیادی داشته و نمایشگاه‌های انفرادی و مشترک زیادی را نیز با دیگر کشورها به هدف ترویج هنر خوش‌نویسی در کابل و هرات، برگزار کرده است.
به گفته وی، بعد از آغاز فعالیت دوباره انجمن خوش‌نویسان هرات، اولین نمایشگاه این انجمن با تمویل و همکاری شورای متخصصان هرات در این مرکز برگزار گردید که با استقبال خوبی روبرو شد.
برگزاری نمایشگاه‌های مختلف از جمله نمایشگاه آیات صلح در مقر ریاست اجرائیه که با حضور مقام‌های بلند پایه دولتی و سفیران کشورهای مختلف برگزار شد، سهم‌گیری این انجمن در پروژه‌های مختلف از جمله تاپی و سفر اعضای آن به ترکیه به همکاری تیفا از فعالیت‌هایی است که رییس انجمن خوش نویسان هرات به عنوان دستاوردهای این انجمن طی سال‌های اخیر از آن‌ها نام می‌برد.
وی از برگزاری نمایشگاه‌ها، مسابقات و اشتراک به چندین جشنواره و مارکت فروش در کشورهای مختلف از جمله قطر، عربستان سعودی، نیجریه، دبی و ترکیه در آینده نزدیک خبر می‌دهد که مقام‌های حکومتی نیز با آنان همکار خواهند بود.
هم اکنون انجمن خوش‌نویسان هرات صد دانش‌آموز، ۱۷ عضو اصلی و ۵۰ عضو افتخاری دارد که یازده تن آنان در حال تدریس می‌باشند.
گفته می‌شود که از صد تن دانش‌آموز این انجمن ۴۰ درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند.
هرات همواره به عنوان مهد شعرا، ادیبان و هنرمندان در سطح افغانستان شهرت داشته است که از میرعلی هروی، استاد روح الله میرک، شهزداه بایسنغرمیرزا، پسر شاه‌رخ میرزا و گوهرشاد بیگم، یکی از ثلث‌نویسان معروف در تاریخ افغانستان و جعفر بایسنغری، به عنوان خوش‌نویسان متقدم این ولایت، یاد می‌گردد.
در همین حال از استاد میرعبدالرحمان حسینی، استاد میر علی حسینی، محمدصدیق نیازی، نجیب‌الله انوری، استاد کریم‌زاده، عبدالجلیل توانا، استاد میر ولی احمد صبغی، فرامرز سروری، احمد ضیاء حق‌شناس و نوید علم، به‌عنوان خوش‌نویسان معاصر یاد می‌گردد.
/پایان/
