در ماه‌های اخیر تقریباً هر چند روز یکبار موضوع صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی در صدر اخبار قرار گرفته و دست‌مایه تحلیل رسانه‌ها و کارشناسان شده است. در میان دیالوگی که حول این طرح شکل گرفته، همواره این پرسش مطرح بوده است که کمپانی‌های خارجی اساساً تا چه میزان از قوانین داخلی کشورهای دیگر تبعیت می‌کنند.
در همین راستا، نحوه تعامل کمپانی نتفلیکس با کشورهای مختلف در جهت حذف محتوای نامطلوب را بطور خلاصه مورد بررسی قرار می‌دهیم.
نتفلیکس در مورد تولیداتش زیاد سخت نمی‌گیرد و به‌ندرت پیش می‌آید پا در آب‌های گل‌آلود سانسور بگذارد. این کمپانی فعالانه آزادی هنری را تبلیغ کرده و اشاعه می‌دهد و از آثار خلاق هنرمندان بی‌دریغ حمایت می‌کند. بااین‌حال گاهی بعضی کشورها، محتوای نتفلیکس را مخرب و شنیع تلقی می‌کنند و این غول پخش اینترنتی را وادار می‌سازند پیش از اینکه اقدامات لازم را در پیش بگیرد، ادعاها را مورد بررسی قرار دهد.
ازآنجاکه بیشتر محتوای نتفلیکس در دسترس همگان است و تأثیر زیادی بر حوزه سیاسی-اجتماعی دارد، این کمپانی اغلب ناچار است از قوانین و خواسته‌های کشورهای مختلف پیروی کند تا روابط دوستانه‌اش با مقامات رسمی و سازمان‌های دولتی حفظ شود. از قوانین سفت‌وسخت سنگاپور در مورد نمایش مصرف مواد مخدر گرفته تا حمله به عقاید دینی و مذهبی در برخی از فیلم‌ها، مشکلات گوناگون، این بستر پخش اینترنتی را واداشته تا دست به چنین اقدامات سخت‌گیرانه‌ای بزند.
۹ عنوان نتفلیکس که به دنبال شکایت‌های رسمی در کشورهای مختلف حذف شده‌اند به شرح زیر است:
۹ عنوان نتفلیکس که ممنوع شده‌اند
شب مردگان زنده (جورج ا. رومرو، ۱۹۶۸)
غلاف تمام فلزی (استنلی کوبریک، ۱۹۸۷)
آخرین وسوسهٔ مسیح (مارتین اسکورسیزی، ۱۹۸۸)
پل (اریک استیل، ۲۰۰۶)
افسانهٔ ۴۲۰ (پیتر اسپایرر، ۲۰۱۷)
قانون میهن‌پرستی با حسن منهاج (حسن منهاج، ۲۰۱۸)
آشپزی نشئه‌وار (مارسل فونتس، ۲۰۱۸)
بی‌سروته (دیوید جاوربام، چاک لور، ۲۰۱۸)
خماریِ آخر (رودریگو وندرپوت، ۲۰۱۸)
