لطفاً در ابتدا خودتان را برای مخاطبان معرفی کنید؟
معصومه حسن زاده هستم، 24 ساله از مشهد اصالتا از ولایت بامیان، حدود ده سال است که سازه های ماکارانی کار میکنم و داور مسابقات کشوری در دانشگاه های تهران، قم، کاشان، قزوین، اصفهان و مشهد بودم.
در مدارس آموزش و پرورش تدریس داشتم و بیش از چهارصد و پنجاه نفر دانشجو و دانش آموز داشتم.
خانم حسن زاده چه تعداد اختراع داشتید و بیشتر موضوع اختراعتان درباره چه چیزی است؟
من تاکنون دو تا اختراع به ثبت رساندم، این مدال اخیر را با خانم حکیمه شریفی کسب کردیم که تیم ما حدود یکساله که در حوزه نوآوری و خلاقیت فعالیت دارند و این مدال مربوط به مسابقات فدراسیون رسمی مخترعین بین المللی واقع در ژنو هست که مدال ما مربوط به سیستم یخ زدایی است و یک طرح دیگر هم دارم که با آقای سرچاهی هم تیمی ام و در حوزه چرخ خیاطی ویژه توان یابان هستند که این طرح نیز در بزرگترین رویداد فناورانه ایران الکام استارز رتبه سوم را کسب کرد.
از نظر شما فاکتور های موفقیت در کسب و کار و تحصیل چه چیزهایی است؟
قطعا اولین فاکتور پدرو مادرم بودن که همیشه مسیر را برای من روشن کردن، حس تشویق و حمایت که در خانه بود و اینکه پدرو مادرم به زیبایی به من آموختند که همیشه باید خصلت یادگیرنده داشته باشم و سعی کنم به هر چیزی که اطراف من وجود دارد توجه کرده و از آنها در زندگی بیاموزم و درست استفاده کنم.
و دومین چیز مطالعه بود که هنوز هم بهترین دوستم کتاب است و همیشه مسیر درست را به من نشان داده است.
در آخر افرادی که با آنها در ارتباط بودم و هستم، همیشه سعی کردم با دوستانم مشورت کنم و از عزیزانی که با آنها در ارتباطم طرح های ایده آل بگیرم. البته عقیده من این است که باید کار را شروع کرد و با مشورت دیگران و همراهی آنها کار را به پایان رساند.
از چه زمانی به یک مخترع تبدیل شدید؟
ما از اواسط آبان ماه سال قبل دوره را به صورت تخصصی با آقای دکتر مسعود شفقی دبیر اجرایی فدراسیون بین المللی مخترعین گذراندیم، ما بین شش هزار داوطلب دوره، 134 نفر بودیم که گزینش شدیم طبق الگوریتم های که خود استاد داشتند و اولین اختراع ما همان چرخ خیاطی ویژه توان یابان بود که در مسابقات الکام استارز شرکت کردیم.
در مورد اختراع ضدیخ که چه مقدار زمان گذاشتید و چه کاربردهایی دارد توضیح بدید؟
چندماه قبل از اینکه مسابقه اجرا شود درگیر این فرایند بودیم و دغدغه این را داشتیم و با استاد دانشگاهی در افغانستان هم صحبت کردیم و از ایشان خواستیم نمونه ای را در منطقه کوهستانی که هستند اجرا کنند و خداروشکر جواب نمونه آزمایش ها مثبت بود و بارها نیز اینجا هم انجام دادیم.
ایده به نظر من از سر نیاز بلند میشود، ما وقتی میبینیم خانواده ما با چه مشقتی چقدر انرژی میگذارند چه قدر زمان و هزینه های سنگین بابت باز کردن لوله های یخ زده پرداخت میکنند، ما سعی کردیم این نواقص و چالش ها را در نظر گرفته و یک باری از این مشکلات را برداریم.
مهم ترین انگیزه شما برای اختراع چه بود؟
قطعا انگیزه من کمک به دیگران بوده و هست و یک خصیصه ذاتی هست و همیشه دوست داشتم راه حل های سخت را برای خودم و دیگران آسان کنم.
اغلب ما میشنویم که داشتن یک مربی و قرارگرفتن در یک تیم، بخشی از فرایند اختراع هست به نظر شما این حرف درست است؟
قطعا یک استاد مجرب که دارای تجربه هست خیلی تاثیرگذار هست، و من کار تیمی را برکار فردی ترجیح میدهم، اما این اولویت های دوم است از نظر من اولویت اول خود شخص است که عامل اصلی نتیجه خواهد بود.
بیشتر شما در فعالیت هایتان به چه چیزی مفتخر هستید؟
من افتخار میکنم که خانواده ای دارم که درکم میکنند و همیشه حامی من بودند.
و اینکه همیشه تلاش کردم و بالاخره نتیجه تلاش های شبانه روزی خودم را گرفتم و در شرایط مهاجرت و چالش های فراروی آن راه رشد را دنبال کرده و تسلیم نشدم.
همچنین دوستانم که کنارم هستند خیلی باعث رشد من شدند، امیدوارم همینطور که دست من را گرفتند خدا دستشان را بگیرد، هم تیمی های خوبم آقای سرچاهی، خانم شریفی، خانم نظری که در پروژه های مختلف کنارمان بودند، استاد عزیزم آقای دکتر مسعود شفقی و دیگر دوستان که با همراهی و همدلی شان همیشه با ما بودند.
آیا زمانی به شکست و پایان راه هم فکر کرده اید و اینکه از کار و تلاش خسته شده باشید؟
من هیچ وقت احساس نکردم این آخر خط من است یکی از خصلت های جوانان افغانستان این است که امید دارند و تسلیم نمیشوند. امید خیلی چاره ساز است متاسفانه ناامیدی و پوچ‌گرایی در جوانان خیلی سریع رخ میدهد و نیاز به یک مدیریت درست و همکاری با همدیگر دارد که بتوانیم از پس این مشکلات برآییم.
چه اختراعاتی در آینده مد نظر دارید؟
در اختراع رویکردی هست که تا اختراع به ثبت نرسد احتمال اینکه اختراع با نام شخص دیگری به ثبت برسد زیاد است از این جهت اول باید ثبت شود بعد عنوان شود.
شما در زمینه اشتغال زایی برای مهاجرین هم فعالیت هایی دارید، لطف کنید در این مورد توضیحی بدهید؟
من در حوزه کارآفرینی نیز فعالیت هایی داشتم که یک سالی هست کارگاه تولید محصولات چرم را راه اندازی کردم.
هدف من از راه اندازی این کارگاه اشتغال زایی برای دانشجویان و دانش آموزان اتباع افغانستانی است که دغدغه هزینه های تحصیلی را دارند.
این کارگاه به کمک کمیسیار عالی سازمان ملل ایجاد شد و مکانی برای همکاری دختران دانش آموز و دانشجوی افغانستانی هست.
آیا در زمینه گسترش کسب و کار برنامه ای دارید؟
در زمینه گسترش کسب و کار بله ما پتانسیل و نیروی کار بسیار عالی و خلاق داریم، و با کمک مشاوران کسب و کار وارد کسب و کار دیجیتالی و فروش در فضای مجازی نیز شده ایم.
و سعی داریم که محصولات خود را به بازارهای داخلی و بین المللی معرفی کرده و به فروش برسانیم.
کلام آخر
به عنوان جمله آخر میخواهم بگویم من اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه برمیخیزند، من اگر بنشینم تو اگر بنشینی چه کسی برخیزد.
ما باید خودمان از خودمان شروع کنیم پس بهتر است از درون خودمان شروع کنیم به شرطی که بخواهیم و بگوییم که اتفاقات خوب از درون خودمان برایمان رقم خواهد خورد و در جهتش تلاش کنیم.
فاطمه نظری – خبرگزاری فرهنگ
خبرهای مرتبط
تیم رباتیک دختران افغانستان در فهرست 30 دانشمند و مخترع آسیا (farhangpress.af)
یک پاسخ
سلام. شماره خانم معصومه حسن زاده رو میخام