معلم تهمینه صدایش را صاف کرد و گفت: امروز دوست دارید کدام ولایت را معرفی کنم؟

بچه‏ها یکی می‏گفت: مزار شریف، دیگری می‏گفت: هرات، یکی می‏گفت: قندهار، دیگری می‏گفت: بامیان. به هر صورت معلم تهمینه گفت: خوب حالا که اختلاف‌نظر دارید، بیایید قرعه بیندازیم. کاغذها نوشته شدند. یکی از بچه‌ها کاغذی را برداشت که در آن نوشته‌شده بود: بامیان.

معلم تهمینه: خوب! پس امروز بامیان را برایتان معرفی می‏کنم. خوب گوش کنید.

بند امیر، بامیان

معلم تهمینه یک‌نفس عمیق کشید و گفت:

بامیان از کابل خیلی دور است و در مرکز افغانستان واقع‌شده است. 17،414 کیلومترمربع وسعت دارد. دارای هفت واحد اداری است که عبارت‌اند از مرکز بامیان و ولسوالی‏های شیبر، کهمرد، سیغان، یکه‏ولنگ، پنجاب و ورس.

سالانه آن در نقاط بلند به 800 ملی متر می‏رسد. حرارت تابستان آن 30 درجه و در زمستان منفی 15 درجه سانتی‌گراد است. بامیان بااینکه کوهستانی است؛ اما هیچ جنگل و درختان کوهی در آن دیده نمی‏ بامیان چون یک منطقه کوهستانی است، آب‌وهوای آن سرد است. مقدار بارندگی شود. کوه‏های معروف بامیان عبارت‌اند از کوه بابا و کوه هندوکش غربی. در کنار این کوه‏های معروف، کوتل‏های مشهور نیز وجود دارند؛ مانند کوتل خَمِ نِیل، کوتل آبگردان، کوتل شَیدان، کوتل کرمو، کوتل حاجی‏گگ، کوتل اَونی و کوتل شیبر. در بامیان کچالو و نباتات طبی زیاد است. یکی از صادرات مردم بامیان همین کچالو و کشته چپه‌نمک است.

بودای بامیان، پیش و پس از تخریب توسط طالبان

مریم دستش را بلند کرد و گفت: بامیان جاهای دیدنی هم دارد؟

معلم تهمینه! بله دخترم! بامیان یکی از ولایت‏های تاریخی افغانستان است. مردم از سراسر جهان به دیدن بامیان می‏آیند. بت‏های بامیان، شهر غُلغُله، شهر ضحاک، دره اژدر، سرخ‌دره، ازجمله آثار تاریخی و بندامیر و دره آجر/ هاجر ازجمله‏ مناظر طبیعی منحصربه‌فرد این ولایت می‏باشند.

بامیان یک منطقه توریستی در جهان به‌حساب می‏آید. خصوصاً بندامیر یک جای زیبا و دیدنی است. اگر فرصت کردید شما هم با پدر و مادر خود به آنجا بروید و از نزدیک ببینید. بندامیر از تعدادی جهیل‏ ساخته‌شده و جهیل‌ها در امتداد هم قرارگرفته‌اند. به دلیل عمقی که این جهیل‏ها دارند، رنگ آب، نیلگون و دلپذیر شده است. هر بند نام خاص دارد که به نام‏های بند پنیر، بند هیبت، بند غلامان، بند پودینه، بند قنبر و بند ذوالفقار یاد می‏شوند.

دو مجسمه بودا که بیش از دو هزار سال قدمت دارند، بامیان را به یکی از مراکز توریستی جهانی تبدیل کرده است. این مجسمه‏ها که یکی 55 متر و دیگری 35 متر طول دارد، در داخل کوه تراشیده شده‌اند. یک بودای خوابیده نیز در این منطقه وجود دارد. دره فولادی و دره آهنگران در قدیم از معروف‏ترین محلات بودائی بوده‌اند.

طی سال‏های اخیر یک میدان هوایی نیز در این ولایت ساخته‌شده که کار رفت‌وآمد را آسان کرده است.

شکرالله: معلم صاحب! از کدام راه‏ها به بامیان رفته می‏شود؟

معلم تهمینه: بامیان چندین راه دارد که این ولایت را به ولایت‏های دیگر وصل می‏سازد؛ این ولایت از طریق کوتل حاجی‏گگ به ولایت وردک، از طریق شیبر به ولایت پروان، از طریق دره شکاری و بندامیر به صفحات شمال وصل می‏شود.

شهر غلغله، ق 10، بامیان