9 حمل 1403

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Print
عتیق الله ساحل، شاعر و نویسندۀ نام آشنای کشور بنا بر مریضی‌که عاید حالش شده بود، چشم از جهان بست.
شادروان عتیق الله ساحل از دهۀ شصت بدین سودر بخش های مختلف ریاست اطلاعات و فرهنگ تخار ایفای وظیفه کرد و در این اواخر مدیر مسوول جریدۀ تخارستان بود. وی دست بالایی در سرودن شعر داشت و چندی قبل از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ جمهوری اسلامی افغانستان درمراسمی تحت عنوان “کاج از باغ شعر” از کارکردهای ادبی و فرهنگی استاد عتیق الله ساحل از وی تقدیر و تشکر صورت گرفت. و چند مجموعۀ شعری‌اش چاپ شده است.
که آخرین اثر این شاعر توانا جاده های اناری است.

 

عجب صبري!

عجب صبري که ما داريم

گهي در دست آن بوديم

کنون در دست اين هستيم

يکي بر ما سرود سرخ مي خواند

که اين آهنگ کار و کارگردانان آزاديست

دگر با ضرب شلاق سوي مسجد رهنمون مي شد

که اين راه خدا و شيوة ايمان و آباديست

مگر ما منکر دينيم؟

يکي آمد به جبر اين ريش ما از بيخ بتراشيد

دگر آمد بروي ما دوصد نفرين ها پاشيد

يکي گفتا بلند است ريشتان کوتا نماييدش

دگر آشفت که کوتاهي قصور اهل دين باشد

و شرم مردم روي زمين باشد

عجب صبري که ما داريم.

* * *

يکي زندان ها از پيکر بي جان ما انباشت

دگر تخم تفنگ و کينه را در سرزمينم کاشت

يکي دروازه و کلکين و فرش خانه را دزديد

دگر غمنامه هجرت بدستم داد

و امر کوچ!

– آنجا جز پدرسک- هيچ نشنيدم

عجب صبري!

* * *

به اين هم صبر بايد کرد

به اين دموکراسي ايکه پا و سر نمي داند

سمند مست خود بر نقش استبداد مي راند

يکي در فکر نانست و دگر افسانة کاخ بلند ذلت خود خوب مي خواند

يکي در بستر خونين

دگر در سفره رنگين

يکی مي نالد از درد و دوايش اشک خونين است

دگر مست است از دوشينه جام و ساغر و مينا

يکي در فکر يک قرص جوين از بام تا شام است

و در انديشه فرداي ناکام است

دگردر فکر کندوي زر و شب هاي پاريس است

و نور از چشم خورشيد بلند با فتنه مي دزدد

عجب صبري که ما داريم.

* * *

در اين صبري که ما داريم

زمين و آسمان با اين بزرگي آفرين ها گفت

«بړۍ» مشکل که ما از دست اين همسايه ها داريم

«بهوت» رنجي که از آزارشان ما سالها داريم

از آنسو فوج استبداد

عجب! با ديده هاي سرمه سا و سبحه و سجاده مي آيد

به زيرکاسه ايمان يک نيم کاسه مي آرد

که من داعيي راه و رسم و آيين خدا هستم

و منجي شما هستم

ولي با راکت و با بم

به اين بيچارگي کو چاره ديگر؟

«شب تاريک و بيم موج و گردابي چنين حايل»

هنوز هم صبر بايد کرد.

عتیق الله “ساحل”

لینک کوتاه:​ https://farhangpress.af/?p=1742

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مقالات