این آرامگاه متعلق به خواجه مودود چشتی می‌باشد. خواجه قطب الدین مودود چشتی از شخصیت‌های بزرگ و صوفیان صاحب کرامت است که در سال 430 هجری در چشت شریف متولد گردید.
او در نوجوانی قرآن کریم را حفظ کرد و در جوانی علوم دینی را از نزد استادان بزرگی چون ابونصر سمرقندی و علامه ابوالفظل هشام سرخسی آموخت.
او در 26 سالگی پس از درگذشت پدرش، جایگاه او را در سلسله چشتیه به دست آورد. او به بلخ، بخارا و بیت المقدس سفر کرد و مریدان زیادی به او گرویدند.
از او 31 اثر علمی و معتبر به جای مانده است که از آن میان می‌توان به تحفة‌الواعظین، تحفة‌السالکین، منهاج‌العارفین و خلاصة‌الشریعه اشاره کرد. شماری از این آثار گرانسنگ در حملات مغول از بین رفته‌اند.
آرامگاه خواجه مودود چشتی در چشت‌شریف، از مهم‌ترین زیارتگاه‌های ولایت هراب به شمار می‌رود. این آرامگاه در زمان تیموریان ساخته شد و در سده دوازدهم هجری، احمدقلی‌خان صارمی شاعر معروف گنبدی با ایوانی بلند و دو مناره در دو سمت شرقی و غربی بر آن اعمار نمود.
در سال ۱۳۲۲ خورشیدی، عبدالله ملک‌یار والی وقت هرات، دستور داد این آرامگاه را بازسازی کنند.
اکنون این آرامگاه زیارتگاه عام و خاص می‌باشند و زائرین از نقاط مختلف کشور جهت زیارت به آنجا می‌روند.
