خبرگزاری فرهنگ؛ در غرب شهر قندهار و بر فراز کوه «سر پوزه»، بنای سنگی باشکوهی قرار دارد که در میان مردم به نام «چهلزینه» یا «چهل پله» شناخته میشود. این طاق تاریخی از یادگارهای دوران ظهیرالدین محمد بابر، بنیانگذار دولت بابری، است و در سال ۹۵۳ قمری تکمیل شده است.
چهلزینه با تلفیقی از معماری اسلامی و هندی ساخته شده و در موقعیتی سرسبز و مشرف بر رودخانه ارغنداب قرار دارد. وجود کتیبههایی به زبان فارسی و خط نستعلیق، که مفاهیمی چون احترام به انسان، طبیعت و پرهیز از شکار را بازتاب میدهد، پیوند عمیقی میان این اثر و فرهنگ مردم افغانستان ایجاد کرده است.
این بنا شامل رواقی مستطیلشکل، فضای داخلی ساده، و با بیش از ۴۰ زینه سنگی است که رواق را به دامنه کوه وصل میکند. پژوهشگران، این اثر را «پیشطاق» نیز نامیده و آن را با وجود قدمت کمتر نسبت به دیگر آثار قندهار، از دیدنیترین بناهای تاریخی منطقه دانستهاند؛ مکانی که هر زینه اش روایتگر بخشی از تاریخ این سرزمین است.
