شماری از شاعران آواره‌ی کابل و شاعران پاکستانی در شب شعر پاییزی که در شهر کویته پاکستان برگزار شد، تازه‌ترین شعرهای پاییزی خود را به دکلمه گرفتند و هنرمندان، موسیقی زنده اجرا کردند.
هدف از برگزاری این برنامه که هفته گذشته توسط کافه گندم و انجمن علمی و اجتماعی نجوای قلم برگزارش شد، ترویج فرهنگ شعر و ادبیات در میان جوانان ساکن در کویته و تشویق شاعران چیره‌دست و نویسندگان پرتلاش خوانده شده است.
جمشید ناصری مدیر کافه گندم و یکی از برگزارکنندگان این برنامه ادبی، می‌گوید: «این شب شعر از سوی شمار زیادی از شاعران، هنرمندان و فرهنگیان ساکن در کویته مورد استقبال قرار گرفته است.»
به گفته‌ی وی شمار زیادی از شاعران و هنرمندان پاکستانی نیز در این برنامه حضور یافته و سرودها و آثار شان را به خوانش گرفتند.
این شب شعر در حالی برگزار می شود که بسیاری از انجمن‌های فرهنگی در افغانستان از فعالیت بازمانده و تعطیل شده‌اند.
سخی ظفری شاعر جوان کابلی و عضو انجمن ادبی جلگه در کابل که در این برنامه شب شعر پاییزی شرکت کرده بود، به خبرگزاری فرهنگ می‌گوید: «وقتی برای دومین‌بار دفتر انجمن ادبی ما را بستند دیگر امیدی به دوام فعالیتهای ادبی و فرهنگی برایم نماند. بنابراین از افغانستان بیرون شدم. خطر بازداشت و شکنجه هم وجود داشت.»
او وضعیت انجمن‌های ادبی و برنامه‌های فرهنگی را نگران‌کننده خوانده می‌افزاید: «دیگر آن شور و شوق و تجمع برنامه‌های فرهنگی نیست، چون زمینه‌اش نیست. وقتی زمینه را بسته‌اند چطور می‌توان برنامه برگزار کرد. شاعر وقتی حتا نمی‌تواند نان شب و روزش را دربیاورد با چه امیدی به برنامه‌های ادبی رو بیاورد.»
او می گوید بیشتر شاعران طی یک سال اخیر به خارج از کشور پناهنده شده‌اند. «تعداد کمی هم که در داخل اند، وضعیت چندان مساعدی ندارند. اکثریت مهر سکوت بر لب زده‌اند و مجبورند. اگر اعتراض به وضعیت کنند خطر در بیخ گوش‌شان هست.»
بنا به گفته‌ی ظفری تحولات اخیر، شعر را نیز دچار دگرگونی محتوایی کرده است. وی می‌افزاید: «شاعرانی که بیرون از افغانستان‌اند بیشتر معترض ظاهر شده‌اند و وضعیت را به چالش می‌کشند. این برخورد گاهی به جنبه هنری شعر صدمه می‌زند و شعر را به شعار نزدیک می‌کند اما چاره‌ی دیگری نیست. محتوای دیگری که بیشتر در شعر شاعران دیده می‌شود نستالژی است. یاد و افسوس بر دستاوردها و امیدهای بیست‌ساله که یک‌شبه نابود شدند.»
اسمایل لشکری شاعر و باشندگی شهر کابل نیز نسبت به وضعیت فعلی فعالیتهای فرهنگی در کابل ابراز نگرانی می‌کند و می گوید: به تناسب سال‌های گذشته، به کلی کم‌رنگ است.»
اما او می‌افزاید: «با آن هم عده‌ای از جوانان در گوشه و کنار کابل تلاش می‌نمایند تا با برگزاری برنامه‌های نقد و شعرخوانی و گرامی‌داشت از شخصیت‌های بزرگ ادبی و فرهنگی، وضعیت ادبی را در کابل امیدوارکننده جلوه دهند و نگذارند تا چرخ شعر و ادبیات ایستاده شود و چراغ نیمه‌روشن ادب به خاموشی بگراید.»
گزارش از : ادیب
یک پاسخ
سایت خوب با مقالاتی بسیار بی نظیری دارین